Ze opent, met tegenzin, haar ogen een heel klein beetje en ziet haar arm, die doet alsof hij een punker is. De haren staan recht overeind. Het maanlicht tovert een blauwe glans over de blonde haren, waardoor het lijkt alsof ze gloeien. Nooit geweten dat ze zoveel haren op haar arm heeft, mijmert ze afwezig. Een licht briesje uit het raam, dat op een kiertje staat, doet de haren bewegen, als de halmen van riet

Een rustige oude dag. Voor wie? Niet voor mij. Maar wel een verrassende oude dag. Op de dag dat het onverwachte bommetje haar aanwezigheid meldde, duurde het even voordat ik me realiseerde, écht realiseerde wat dit ging betekenen. Dat dit mijn leven compleet ondersteboven zou gooien, dat boven, beneden zou worden, dat links, rechts zou worden, dat er niets, maar dan ook niets meer over zou blijven van mijn toekomstverwachtingen. We hadden onze dochter zo

Beestjes Mijn zoon is van de beestjes. Wormen, kevers, lieveheersbeestjes, spinnen, duizendpoten, slakken, naaktslakken, rupsen, libellelarves, kikkers, padden, gewoon alles wat kriebelt en wiebelt, vliegt, zoemt, glibbert en slijmt vindt hij fascinerend. Ik probeer daar echt het positieve van in te zien. Het ontdekken van de wereld, kinderlijke nieuwsgierigheid naar de wonderen om hem heen enzo, maar soms heb ik er wat moeite mee. Bijvoorbeeld wanneer ik aan de tuin aan het werk ben om

Ik baal als een stekker. Heb ik eindelijk iets gevonden wat ik incidenteel kan doen, zonder aan een maandabonnement vast te zitten en ken ik ook nog eens iemand die me de eerste keer wegwijs kan maken, is zij verhinderd. Dus zal ik, als ik toch heen wil, alleen moeten gaan. Ik ben nou eenmaal niet zo’n held. Ik vind het spannend om voor de eerste keer ergens heen te gaan. Of het nou een

Dinsdagochtend. De kinderen zijn naar school. Ik begin vandaag op de eerste verdieping: Ik maak de bedden op, zet de ramen wijd open. Zet overal de lampen uit, die ik net toch écht al eerder uit had gedaan. Ruim de haarelastiekjes die overal verspreid liggen weer in het elastiekendoosje. Leg de borstel, die ik in bed vind, weer op de plek waar hij hoort; in de badkamer. Daar vertelt mijn neus mij iets en ik